Ata të dy urrehen, qetësine mos ja u prish
Dhe mos ndërhy në mes tyre tani!
Koren e plagës së urrejtjes mos e gërvish!
Dikur mund të ketë qenë dashuri…
Me fjalë të kota atyre mos iu drejto!
Shmangu më mirë, mos bëj zë!
Nga muret e ndarjes - kështjellë, mos u gabo!
Do ketë padukshmërisht porta në të.
Në rrënoja fjalësh të zymta, trishtuese ngujuar,
Mos mendo se i gjen domosdoshmërisht.
Më mirë vër re - në shikime mos janë përqafuar!
Urrejta që ne perceptojmë mbart ndjenja pafundësisht.
